Spis treści
Fiasko sankcji na technologie wydobycia ropy
Mimo zachodnich sankcji, rosyjski sektor naftowy szybko zwiększa liczbę odwiertów za ropą. Z danych rosyjskiego przemysłu wynika, że w ciągu 11 miesięcy 2023 roku wywiercono 28 tys. km odwiertów, a za cały rok wskaźnik ten sięgnie prawdopodobnie 30 tys., zbliżając się do rekordów z czasów ZSRR.
Bloomberg, powołując się na zachodnich analityków wskazuje, że już tylko 15% rosyjskiego rynku upstreamu bazuje na technologiach zależnych od tak zwanych „krajów nieprzyjaznych”. Z kolei wycofujące się z Rosji zachodnie firmy jak Halliburton czy Baker Hughes po prostu sprzedały całe swoje aktywa razem z know-how miejscowych biznesom, co umożliwia kontynuację działalności.
Z drugiej strony, jak wskazują analitycy z Rosji, bez niektórych zachodnich technologii poprawiających efektywność, rosyjskie firmy po prostu muszą wiercić więcej, aby utrzymać poziom wydobycia. W średnim terminie poziom wydobycia ropy w Rosji jest do utrzymania, dopiero w dłuższym horyzoncie czasowym efektywność spadnie na tyle, że i wydobycie zmniejszy się nawet o jedną piątą – oceniają rosyjscy analitycy, cytowani przez Bloomberga
PG Silesia skarży się na Polską Grupę Górniczą do UOKiK
PG Silesia (Grupa Bumech), największa prywatna kopalnia w Polsce wysłała do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zawiadomienie o podejrzeniu stosowania przez spółkę Polską Grupę Górniczą, praktyk ograniczających konkurencję. PG Silesia zarzuca m.in. sprzedaż węgla dla gospodarstw domowych poniżej kosztów i nadużywania pozycji dominującej.
„W celu uzyskania chwilowej poprawy płynności finansowej, spółka sprzedaje węgiel znacznie poniżej kosztów produkcji, taniej nawet od miałów do elektrowni (…). PGG sprzedaje węgiel ze stratą, która jest wynikiem rozbuchanych, niekontrolowanych kosztów funkcjonowania spółki, przy sprzedaży surowca stosowane są dodatkowo promocje cenowe. To, co w internecie wygląda na atrakcyjną promocję, jest sprzedażą węgla poniżej kosztów jego produkcji, ze świadomością, że wygenerowaną stratę zawsze pokryją podatnicy. Nie da się wytłumaczyć dlaczego w firmie, która dysponuje złożami węgla o klasie A (łatwo dostępne) średnie koszty wydobycia tony węgla oscylują na poziomie około 950 zł, przy średniej cenie sprzedaży około 500-550 zł. Dla porównania kopalnia Silesia, gospodarująca złożami klasy C, C+ – czyli gorszymi, potrafi wydobyć tonę za około 550 zł i jest w stanie się zbilansować. Tajemnicą poliszynela pozostaje sposób wynagradzania pracowników, o którym kierownictwo spółki milczy, a które prowadzi do kosmicznej absencji, wynoszącej 35-40%”.
PGG nie odniosła się do zarzutów prezesa Bumechu.
Sprzedawanie węgla ze stratą wydaje się łatwe do udowodnienia, natomiast ciekawostką są informacje o absencji, które zresztą dla samego postępowania nie mają znaczenia, ale gdyby się potwierdziły to byłoby to kuriozum w skali kraju. Jednak według naszych informacji z Polskiej Grupy Górniczej absencja nie przekracza 20 proc., z czego połowa przypada na chorobowe, a reszta to „inne przyczyny kodeksowe”.
Rekordy zużycia energii elektrycznej i gazu
We wtorek 9 stycznia tuż przez godz. 10. rano padł rekord krajowego zapotrzebowania na moc: 28 660 MW. Poprzedni przetrwał prawie 3 lata – 12 lutego 2021 roku pobór w szczycie wynosił 27 617 MW, a więc o ponad gigawat mniej.
W momencie rekordu krajowe elektrownie i elektrociepłownie dostarczały ok. 23 GW mocy, a OZE – 3,4 GW. Import nie był aż tak strasznie wysoki, wynosił 1,3 GW.
9 stycznia padł też inny rekord, czyli zużycia gazu w tym sezonie. Z systemu przesyłowego Gaz-Systemu do sieci dystrybucyjnych wypłynęło 87 mln m sześc.
Dzień później przyszedł natomiast szczyt zużycia dużych odbiorców, przyłączonych bezpośrednio do sieci przesyłowej, w tym i dużych gazowych elektrociepłowni. 10 stycznia zużyli oni 19 mln m sześc.
Fala mrozów w części Europy nie wpłynęła na ceny rynkowe gazu, które w hubie TTF są już tylko nieco powyżej 30 euro za MWh. Europejskie magazyny są ciągle wypełnione w ponad 80%, więc rynek ocenia, że zima w tym sezonie nam nie straszna.
6 lutego – sądny dzień w Orlenie
Na początku lutego kadrowa miotła sięgnie Orlenu. Na 6 lutego już dawno zwołano nadzwyczajne walne, z porządkiem przewidującym m.in. uchwały w sprawie zgody na sprzedaż spółki Gas Storage Poland (kupi ją Gaz-System), czy reorganizacji w PGNiG Upstream Norway i Polskiej Spółce Gazownictwa.
Na wniosek występującego w imieniu Skarbu Państwa ministerstwa aktywów do porządku walnego dopisano, a jakże, zmiany w Radzie Nadzorczej. Należy więc oczekiwać, że stara Rada zostanie odwołana, a nowo powołana zajmie się od razu czystkami, przede wszystkim wyrzuceniem prezesa Daniela Obajtka. Kto może być jego następcą? Ostatnio najgłośniej spekuluje się o byłej minister i europejskiej komisarz Elżbiecie Bieńkowskiej. Ale sam premier Donald Tusk stwierdził, że Bieńkowska prezesem Orlenu nie będzie, a plotki „robią jej krzywdę”.
Dotacje dla zielonego przemysłu popłyną szeroką strugą
Komisja Europejska zgodziła się na 900 mln euro pomocy publicznej od niemieckiego rządu na budowę przez firmę Northvolt fabryki baterii do pojazdów elektrycznych. Pomoc składa się z bezpośredniego grantu w wysokości 700 mln euro i rządowych gwarancji w wysokości 200 mln euro. Co ciekawe, Northvolt groził, że jeśli nie dostanie pomocy od niemieckiego rządu o zbuduje swoją fabrykę w USA, korzystając z subsydiów przewidzianych przez tamtejszą ustawę Inflation Reduction Act. Mamy więc transatlantycką wojnę na subsydia na całego.
W innej decyzji Komisja zgodziła się na prawie 3 mld euro pomocy publicznej od rządu Francji na wsparcie inwestycji w zielone sektory przemysłu. W tym przypadku nie ma wskazanego konkretnego celu, pomoc publiczna ma mieć formę zwolnień podatkowych dla firm, planujących budowę fabryk paneli fotowoltaicznych, baterii, turbin wiatrowych i pomp ciepła, albo komponentów do ich produkcji.
Vestas planuje fabrykę komponentów do offshore w Polsce
Duńczycy z Vestasa ogłosili zamiar budowy w Szczecinie fabryki, produkującej łopaty do morskich turbin wiatrowych. Miałyby w niej powstawać łopaty do najnowszej turbiny Vestasa V236 o mocy 15 MW. Zakład miałby ruszyć w 2026 roku. To druga tego typu inwestycja Duńczyków w Polsce. Tuż obok, na Ostrowie Brdowskim, Vestas planuje budowę innego zakładu, składającego gondole do morskich turbin.
15 MW turbiny V236 Vestasa mają się znaleźć na farmie Baltic Power – wspólnym projekcie Orlenu i kanadyjskiego Northland Power.
