Jedyna realna alternatywa dla oleju napędowego w drogowym transporcie towarów to LNG – ocenia niedawny raport francuskiego ministerstwa ekologii. Dla Francji to o tyle ważne, że kraj stawia sobie bardzo ambitne cele transformacji energetycznej, a najwięcej CO2 emituje sektor transportu.
LNG jest jedynym dostępnym obecnie paliwem, alternatywnym wobec diesla w drogowym transporcie towarów na duże dystanse – stwierdza opublikowany w listopadzie raport francuskiego ministerstwa ekologii. Czytamy w nim m.in. że ani CNG (sprężony gaz ziemny) ani napęd elektryczny nie są w stanie jednocześnie zapewnić wystarczającego zasięgu i odpowiedniej mocy silnika, by konkurować z napędem dieslowskim przy przewożeniu ładunków.
Raport, choć bez wdawania się w szczegóły, postuluje wprowadzenie ulg podatkowych, zarówno dla LNG jako paliwa, jak i ciężarówek do niego przystosowanych, oraz wsparcie w budowie odpowiedniej sieci stacji tankowania skroplonego gazu. Ograniczenie emisji z transportu przy przejściu floty ciężarówek na LNG ocenia się na co najmniej kilkanaście procent. Jeśli spojrzeć na strukturę źródeł francuskich emisji, daje to całkiem pokaźną wielkość. Do tego dochodzi znacznie mniejsza emisja tlenków azotu i siarki oraz typowych dla silników diesla cząstek stałych np. sadzy.
Premier Francji Manuel Valls zasygnalizował już chęć otwarcia debaty na temat zredukowania różnicy w opodatkowaniu diesla i benzyny. W praktyce sprowadza się to oczywiście do podniesienia podatków nałożonych na olej napędowy, co miałoby zachęcać do niżej opodatkowanego LNG
Francja nie jest wyjątkiem i największy udział w źródłach energii pierwotnej ma ropa naftowa. Jednym z głównych celów ustawy o transformacji jest ograniczenie zużycia paliw kopalnych, ale ze wskazaniem na ropę – tłumaczy nam Herve Bernard, wicedyrektor Komisariatu Energii Atomowej, instytucji, która trochę wbrew nazwie zajmuje się całością zagadnień, związanych z energią. Bernard przypomina, że gaz jest najmniej emisyjny z paliw kopalnych, więc jeśli zaczyna zastępować produkty z ropy, to nawet wzrost jego zużycia nie prowadzi do wzrostu emisji. Stąd idea, aby gdzie się tylko da, zastępować ropę prądem i ewentualnie gazem.
Co prawda praktycznie cały gaz Francja musi sprowadzać, ale nie ma z tym wielkiego problemu. Oprócz korzystania z tradycyjnych szlaków importu – z Afryki, Norwegii czy Rosji, wielkie francuskie firmy energetyczne rezerwują już gaz z Ameryki. USA zaczną eksportować go w 2016 r., a kontrakty z EDF i Engie stanowią pokaźną część portfela zamówień amerykańskich firm.
Nowy minister energii miał w jednych rękach skupiać wszystkie zadania związane z górnictwem, energetyką i polityką klimatyczną, ale nie będzie. Na razie zamiast łączyć, rząd jeszcze bardziej podzielił kompetencje.
Trwa wyścig między między Komisją Europejską a rządami państw UE. Państwa, póki jeszcze mogą, próbują modelować swój rynek energii. Urzędnicy z Brukseli chcą żeby modele te mieściły się w wyznaczonych przez nich ramach. Najgorsze jednak jest to, że rządy państw muszą działać już dziś, a ucieranie unijnego prawa zajmie co najmniej dwa lata. 
Ostatnie lata zmieniły zasady gry na rynku paliw energetycznych – surowce zaczęły ze sobą konkurować, a zmiany w jednym regionie w ciągu kilku miesięcy wywołują konsekwencje na innych rynkach. Kostki domina ruszyły – i o tym decydenci powinni pamiętać podczas szczytu klimatycznego.
Rachunek za gazowe połączenie z szelfem norweskim nabiera coraz wyraźniejszych kształtów. Po przedstawieniu przez duński Energinet.dk bardzo zgrubnych szacunków, Gaz-System opublikował zgodną z nimi, ale bardziej dokładną prognozę kosztów, oraz ich efektów – wzrostu taryf przesyłowych w Polsce.
Majówka pod chmurką nie w całej Polsce jest bezpieczna dla zdrowia. Poziom trującego ozonu w powietrzu w niektórych miejscach przekracza normy WHO. Przykłada się do tego, napędzany rządowymi planami, rosnący import starych samochodów.