Spis treści
FSRU dla GAZ-SYSTEM-u
BW LNG oraz Mitsui O.S.K. Lines zostały wyłonione w pierwszej części przetargu. Druga, finalna, ma wyłonić zwycięzcę. Na razie operator podpisał z obydwoma armatorami tzw. Term Sheet. To porozumienia regulujące najważniejsze warunki przyszłej umowy czarterowej, takie jak termin dostawy statku, obowiązki stron, konsekwencje opóźnienia dostawy. Przy czym postanowienia Term Sheet nie są wiążące, określają jednak harmonogram dalszych negocjacji oraz wstępne warunki przyszłej umowy czarterowej. Jak zaznacza GAZ-SYSTEM, to co jest w porozumieniach znajdzie przełożenie na zapisy końcowej umowy czarteru terminala, która będzie zawarta na okres przynajmniej 15 lat z możliwością wydłużenia lub wykupu. Czarter to popularna forma użytkowania tego typu terminali, ponad 3/4 działających na świecie FSRU jest czarterowane, reszta jest własnością operatorów albo energetycznych koncernów.
W efekcie prowadzonego procesu przetargowego, wybraliśmy do dalszych negocjacji umowy czarterowej (TCP) dwie doświadczone firmy, które dysponują̨ know-how i odpowiednim zapleczem produkcyjno- finansowym – podkreśla prezes GAZ-SYSTEM Marcin Chludziński, dodając, że Program FSRU to obecnie najważniejsza inwestycja operatora.
Terminal w Zatoce Gdańskiej od 2028 roku
Zgodnie z obecnymi założeniami, FSRU ma ruszyć z początkiem 2028 roku. Cała oferowana moc regazyfikacyjna na poziomie 6,1 mln m sześc. rocznie, czyli 4,4 MTPA – milionów ton LNG rocznie. Całość przepustowości zarezerwował już na 15 lat Orlen.
Program przewiduje, że FSRU stanie przy platformie cumowniczej w odległości ok. 3 km od brzegu, na terenie gdańskiego portu, między ujściami odnóg Wisły: Śmiałej i Martwej.
Operator, oprócz platformy cumowniczej, wyposażonej w odpowiednią infrastrukturę techniczną, ma wybudować gazociąg podmorski, którego zadaniem będzie wyprowadzenie gazu (już po regazyfikacji) do krajowej sieci przesyłowej. Aby efektywnie rozprowadzić gaz z nowego terminalu w Zatoce Gdańskiej do centrum Polski niezbędna jest budowa gazociągów lądowych o średnicy 1000 mm i długości ok. 250 km na trasie Gdańsk-Kolnik-Gardeja-Gustorzyn. Dla wszystkich odcinków lądowych GAZ-SYSTEM uzyskał już wszystkie decyzje administracyjne, a budowa ma ruszyć w IV kwartale 2024 roku, a najpóźniej na początku 2025 roku.
Dla bezpiecznego funkcjonowania FSRU na wodach zatoki potrzebny jest także nowy falochron, który osłoni stanowisko cumownicze, ale za jego budowę odpowiada Urząd Morski w Gdyni.
FSRU to pożądany ostatnio towar na rynku
Zgodnie z danymi IGU (International Gas Union), w połowie 2023 roku na świecie działało czterdzieści pięć FSRU, z rocznymi zdolnościami regazyfikacyjnymi na poziomie 177 MTPA (244 mld m sześc.), co stanowiło 18% globalnych zdolności regazyfikacji LNG. W budowie było kolejnych szesnaście jednostek o rocznych zdolnościach regazyfikacji rzędu 60 mld m sześc.
Czytaj także: Europa przetrwa kolejną gazową zimę. Ale przemysł się dusi
Jednym z następstw rosyjskiego ataku na Ukrainę było niemal zupełne zatrzymanie dostaw do UE gazu z Rosji gazociągami. Europa broni się importem LNG, ale wymagało to błyskawicznej budowy nowych terminali importowych, przede wszystkim w Niemczech, które wcześniej gazu w ten sposób nie sprowadzały. Od wybuchu wojny Niemcy ściągnęli i uruchomili trzy FSRU: w Wilhelmshaven, Brunsbüttel i w Lubmin. W Niderlandach ruszyły kolejne dwa, a w Finlandii latem tego roku ruszył terminal Inkoo. Trzy terminale FSRU zamówili już Włosi, którzy także stanęli przed koniecznością zastąpienia sporych wolumenów importowanych z Rosji.
Właściciele i producenci
Obie wskazane przez GAZ-SYSTEM firmy to poważni armatorzy z dużymi flotami w branży LNG.
BW LNG ma prawie 500 jednostek do transportu ropy i gazu, z czego 30 metanowców do przewozu LNG i 3 FSRU. Pod względem liczby wyczarterowanych klientom pływających terminali BW LNG jest na 3. miejscu na świecie, firmę wyprzedzają norweski Hoegh i amerykański Exelerate, które mają po 8 FSRU.
Z kolei Mitsui O.S.K. Lines (MOL Ltd.) posiada 111 statków na LNG (w tym także w spółkach z innymi armatorami – także z BW), a wśród nich największą na świecie jednostkę FSRU o nazwie Bauhinia Spirit.
Jednostka FSRU dla GAZ-SYSTEM-u zostanie zbudowana w stoczni w Korei Południowej. O ile pierwsze FSRU w latach 90. budowali Japończycy, to potem produkcja przeniosła się do olbrzymich stoczni koreańskich. 20 lat temu pływające terminale zaczął budować koncern Daewoo. Dziś najwięksi producenci to Hyundai (HHI), Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering (DSME), którego właścicielem jest Hanhwai oraz Samsung. Pojedyncze jednostki FSRU budują też chińskie stocznie.
Czytaj także: Koniec marzeń o miliardach od Gazpromu
