Warszawa, 04.10.2021 (ISBnews) – Rekompensaty dla sektorów energochłonnych wyniosą 1 740, 25 mln zł w przyszłym roku i 32 398,36 mln zł do 2030 roku, wynika z oceny skutków regulacji (OSR) do projektu nowelizacji ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych. Po wdrożeniu do polskiego prawa nowych wytycznych Komisji Europejskiej na lata 2021-2030, prawo do rekompensat zachowa 110 podmiotów, utraci 120, a zyska 80 nowych.
Projekt noweli znajduje się na stronach Rządowego Centrum Legislacji (RCL). Został skierowany do uzgodnień i konsultacji, które mają potrwać 14 dni (uzgodnienia) i 21 dni (konsultacje).
Jej celem jest dostosowanie pomocy państwa dla sektorów energochłonnych do nowych wytycznych Komisji Europejskiej w sprawie niektórych środków pomocy państwa w kontekście systemu handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych po 2021 r.
Komisja Europejska uznała, że:
1) stosowanie produkcji referencyjnej oraz referencyjnego zużycia energii opartych na danych historycznych jest nieadekwatne dla zapewnienia wystarczającej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji;
2) jest konieczne określenie maksymalnej intensywności pomocy na poziomie 75%;
3) w niektórych przypadkach intensywność pomocy w wysokości 75% może być niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji Komisja Europejska dopuściła możliwość zwiększenia przyznania rekompensat do poziomu ograniczającego koszty pośrednie do poziomu 1,5% wartości dodanej brutto przedsiębiorstwa (GVA);
4) brakuje dodatkowych zachęt powiązanych z systemem rekompensat, prowadzących do zintensyfikowania dekarbonizacji gospodarki. W szczególności Komisja Europejska zaleciła powiązanie rekompensat ze spełnieniem jednego z warunków warunków wpływających na zmniejszenie emisji :
a) wdrożenie zaleceń zawartych w sprawozdaniu z audytu energetycznego przedsiębiorstwa tak, aby okres zwrotu z inwestycji wynikających z wdrożenia ww. zaleceń nie przekraczał 3 lat, a koszty tych inwestycji były proporcjonalne,
b) ograniczenie śladu węglowego zużycia energii elektrycznej tych podmiotów, aby pokryć co najmniej 30% ich zużycia energii elektrycznej ze źródeł bezemisyjnych,
c) poniesienie nakładów finansowych, w wysokości nie mniejszej niż 50% wartości rekompensat uzyskanych w poprzednim roku kalendarzowym, na przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych z instalacji poniżej mającego zastosowanie wskaźnika emisji bezpośrednich wykorzystywanego do przydziału bezpłatnych uprawnień w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji;
Komisja Europejska wykluczyła część sektorów, które mogły ubiegać się o rekompensaty, m.in. wydobywanie minerałów dla przemysłu chemicznego oraz do produkcji nawozów, produkcję nawozów i związków azotowych, obróbkę i usuwanie odpadów innych niż niebezpieczne, wytwarzanie i przetwarzania koksu – w zakresie produkcji paku i koksu pakowego, produkcję chemikaliów organicznych podstawowych pozostałych, rur, przewodów rurowych i profili drążonych bez szwu ze stali, produkcję przędzy bawełnianej, produkcję włókien chemicznych, górnictwo rud żelaza, działalność usługową wspomagającą pozostałe górnictwo i wydobywanie, produkcji tworzyw sztucznych.
Jednocześnie Komisja Europejska wskazała dodatkowo inne sektory, które mogą ubiegać się o rekompensaty: produkcję masy włóknistej, wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej, produkcję pozostałych metali nieżelaznych, polietylen w formach podstawowych, odlewnictwo żelaza, podsektory w ramach sektora włókna szklanego, wodór oraz nieorganiczne związki tlenowe niemetali.
Z tego też względu planowana jest nowelizacja ustawy o rekompensatach.
Najistotniejsze zmiany, planowane w projekcie to:
1) zmiana formuły służącej do obliczania maksymalnej kwoty rekompensaty – zastąpienie produkcji referencyjnej i referencyjnego zużycia energii danymi rzeczywistymi z roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty;
2) wprowadzenie możliwości zwiększenia pomocy tak, by ograniczyć kwotę kosztów pośrednich pokrywanych na poziomie przedsiębiorstwa do 1,5% wartości dodanej przedsiębiorstwa, w przypadku przedsiębiorstw, w których intensywność pomocy w wysokości 75% jest niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji;
3) wprowadzenie dodatkowych obowiązków dla wnioskodawców, związanych z działaniem na rzecz zmniejszania emisyjności prowadzonej działalności;
4) zmiana listy sektorów i podsektorów energochłonnych uprawnionych do otrzymania rekompensat
5) objęcie wsparciem całości zużycia energii elektrycznej, niezależnie od źródła jej pochodzenia. (zgodnie z wytycznymi obowiązującymi do 2020 r. autoprodukcja była wyłączona z możliwości wliczania jej do wyliczenia rekompensat);
6) przewidzenie wyliczenia wskaźnika emisji dwutlenku węgla (CO2) (Ct) (potrzebnego do wyliczenia wysokości rekompensaty) opartego na zasadach rynkowych.
Dodatkowo planowana jest aktualizacja limitów wydatkowych. Zakłada ona, że 25% środków sprzedanych w drodze aukcji uprawnień do emisji ma zostać przekazanych do Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji.
"Z uwagi na przyjęcie podczas grudniowej Rady w 2020 r. nowego celu 55% (zwiększenie z 40%) oraz skokowego wzrostu cen uprawnień (z 21,01 euro przyjętego na potrzeby wyliczenia dochodów oraz wydatków na rekompensaty w 2019 r. do 61 euro w dniu 3 września 2021 r.) istnieje konieczność zaktualizowania limitu wydatków przeznaczonych na rekompensaty", czytamy także.
(ISBnews)
