Ze strony rządowej w wydarzeniu udział wzięli przedstawiciele poszczególnych ministerstw zaangażowanych w proce legislacyjny, w tym najbardziej merytoryczni uczestnicy, a więc przedstawiciele ME oraz MRiRW. Dyskusji bacznie przysłuchiwał się również Prezes URE, a także rządowy pełnomocnik ds. programu „Czyste powietrze”, Piotr Woźny.
Przedstawiciele poszczególnych technologii OZE jednogłośnie potwierdzili konieczność jak najszybszego przyjęcia nowelizacji ustawy o OZE, umożliwiającej przeprowadzenie kolejnych aukcji na sprzedaż tej energii. Odblokowanie potencjału inwestycyjnego w OZE ma zbliżyć nasz kraj do realizacji celów wynikających z polityki klimatyczno-energetycznej UE do roku 2020. Jednocześnie branża zwróciła uwagę na konieczność wprowadzenia poprawek bądź ponownego przeanalizowanie przez projektodawców części przepisów, postulując jednocześnie, iż prace te mogłyby odbyć się już na etapie prac parlamentarnych. Zastrzeżenia branży OZE dotyczyły m.in. uwag analizowanych już na portalu WysokieNapiecie.pl w artykule pt. „ Nowela ustawy o OZE do poprawy”.
Przede wszystkim wątpliwości branży budzi charakter wskazywanego już art. 72a projektu ustawy o OZE, którego literalne brzmienie wskazuje, że wytworzona w ramach aukcji OZE energia elektryczna będzie podlegać wyłącznie obrotowi giełdowemu. Przyjęcie proponowanej poprawki jest sprzeczne z systemową wykładnią przepisów w zakresie sprzedaży energii w ramach systemu aukcyjnego tj. integracji instalacji OZE z potrzebami kontrahentów i swobodną sprzedażą tej energii na rynku, w tym rekomendowanej przez ME kooperacji z klastrami bądź spółdzielniami energetycznymi. Wprowadzenie takiego obliga znacznie podwyższy również koszty sprzedaży energii wytworzonej w ramach aukcji OZE. Dalsze ustępy tego artykułu dają również podstawę do twierdzenia, iż co do zasady kierowany jest on do wytwórców, którzy chcieliby uruchomić swoje instalacje poza systemem wsparcia OZE, choć brak precyzji tekstu normatywnego budzi w tym zakresie uzasadnione zastrzeżenia.
Problematyczna jest też kwestia uciążliwości związanych z objęciem systemu opustów koniecznością odprowadzania VAT-u. Przedstawiciele ME nie potrafili jednoznacznie wskazać od jakiej wartości ów podatek będzie odprowadzany, a niepewność tym zakresie może obalić każdy przygotowany przez prosumentów model inwestycyjny. W tym kontekście problematyczna jest również kwestia rozliczania się jednostek samorządu terytorialnego oraz podporządkowanym im jednostką organizacyjnym (szkoły, szpitale, urzędy, przedszkola itp.).
Warte ponownego przeanalizowania są również niezwykle restrykcyjne zasady wymierzania kar administracyjnych za niedotrzymanie standardów produkcji zadeklarowanych w ramach aukcji. Wycofanie się projektodawców z wcześniejszych propozycji ograniczających wymierzanie kar w przypadku obiektywnie występujących okoliczności, niezależnych od wytwórcy taki jak awarie sieci elektroenergetycznych, czy działania siły wyższej związane z klęskami żywiołowymi.
Proponowany nowy kształt koszyków technologicznych nadal utrzymuje konieczność konkurowania instalacji wiatrowych z fotowoltaicznymi. Połączenie tych technologii w ramach jednej kategorii aukcji OZE prowadzi do sztucznego podziału, w ramach którego wolumen określany dla instalacji do 1 MW w przewarzającej części będzie zagospodarowywany przez instalacje fotowoltaiczne, natomiast w aukcjach dla instalacji powyżej 1 MW większe szanse na sukces mają duże elektrownie wiatrowe. Rozdzielenie tych technologii, dotychczas zgrupowanych w ramach jednego koszyka aukcyjnego, pozwoli na rozwój zarówno lokalnych instalacji wiatrowych do 1 MW, jak i większych projektów fotowoltaicznych tj. tych powyżej 1 MW. Rozdzielenie koszyków pozwoli również Radzie Ministrów na bardziej precyzyjne kształtowanie struktury wytwórczej w ramach OZE oraz umożliwienie realizacji ważnych dla systemu elektroenergetycznego dużych projektów fotowoltaicznych. Instalacje te dostarczają energię elektryczną w tzw. dziennych szczytach zapotrzebowania, a więc wtedy, gdy w systemie najczęściej brakuje mocy. Ponadto, optymalny okres produkcji tej energii przypada na słoneczne miesiące letnie, które bezpośrednio wpływają na problemy z chłodzeniem węglowych elektrowni konwencjonalnych.
Konkluzją posiedzenia była konstatacja, iż wyczekiwana przez branżę nowelizacja ustawy o OZE musi być jak najszybciej wprowadzona w życie, choć nie można pominąć istotnych kwestii merytorycznych, które mogą uniemożliwić funkcjonowanie przepisów
w praktyce. W tym zakresie wystosowano apel z prośbą o przesyłanie merytorycznych uwag dotyczących proponowanej nowelizacji zarówno do sekretariatów ME, jak i posła Ireneusza Zyski, tak aby dalszy proces legislacyjny mógł odbyć się w szybki i efektywny merytorycznie sposób.
