Ministerstwo Energii opublikowało istotne dla aukcji OZE w 2018 r. projekty rozporządzeń mówiących o wysokości cen referencyjnych, okresów wsparcia oraz możliwości uczestnictwa w aukcjach jednostek wytwórczych zlokalizowanych za granicą. Jest sporo zmian w porównaniu z ubiegłorocznym projektem. Są i zastrzeżenia uczestników rynku.
Dotyczy: Aukcje OZE w 2018 roku
Tytuł: Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ceny referencyjnej energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w 2018 r. oraz okresów obowiązywania wytwórców, którzy wygrali aukcji w 2018 r.
Projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ilości i wartości energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii zlokalizowanych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza obszarem wyłącznej strefy ekonomicznej, jaka może zostać sprzedana w aukcji w 2018 r.
Wykonuje: Ustawa o OZE
Etap: Ogłoszenie w Dzienniku Ustaw
Następny etap: wejście w życie
Dla wytwórców energii elektrycznej w istniejących i nowych instalacjach ważne jest przede wszystkim jak się kształtują ceny referencyjne w porównaniu z obecnie obowiązującym rozporządzeniem dotyczącym cen referencyjnych w tegorocznych aukcjach.
Zadowoleni powinni być przede wszystkim wytwórcy energii elektrycznej pochodzącej z małych instalacji (nie większych niż 1 MW) wykorzystujących do wytworzenia energii elektrycznej wyłącznie biogaz rolniczy, gdyż w porównaniu z obecnym rokiem, cena wzrosła o 20 zł/MWh w stosunku do i tak najwyższej ceny określonej w akcie wykonawczym i zgodnie z projektem wynosi 570 zł/MWh. Bez zmian natomiast pozostała cena dla instalacji powyżej 1MW – 550 zł/MWh.
Wzrosła również stawka referencyjna dla elektrowni wodnych – do 500 zł/MWh.
Przy tym eksperci Lewiatana podczas ekspresowych konsultacji zwrócili uwagę, że zarówno w przypadku instalacji biomasowych jak i wodnych, koszty LCOE są odwrotnie proporcjonalne do mocy projektów – tzn. LCOE małych jednostek jest wyższy niż dla dużych. Pojawił się zatem postulat wprowadzenie dodatkowej kategorii ceny referencyjnej dla instalacji do poniżej 500 kW. Nowa kategoria, zdaniem Lewiatana, jest niezbędna dla ustalenia stawki taryfy w systemie cen gwarantowanych (FIP/FIT), którego wprowadzenie przewiduje nowela ustawy OZE. Jak bowiem pokazała praktyka, poddanie małych inwestorów rygorom systemu aukcyjnego jest nadmiernie uciążliwe dla obu stron procesu, a co najważniejsze nie sprzyja rozwojowi tego typu instalacji, co jest zasadniczym celem systemu wsparcia.
W projekcie zaproponowano cenę dla instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 1 MW, wykorzystujących do wytwarzania energii elektrycznej wyłącznie energię wiatru na lądzie (tzw. mała energetyka wiatrowa) cenę 320 zł/MWh. W ocenie Lewiatana rodzi to poważne ryzyko tzw. zjawiska underbiddingu, czyli składania ofert na poziomie niższym niż możliwość ich realizacji.
Dość spora obniżka bo ponad 5% dotknęła za to inwestujących w projekty fotowoltaiczne. Małe instalacje będę mogły zaoferować w aukcji maksymalnie 420 zł/MWh w porównaniu do 450 zł/MWh obecnie, natomiast duże projekty jedynie 400 zł/MWh – obecnie 425 zł/MWh.
Jednocześnie zdziwienie może budzić zmiana wysokości ceny referencyjnych dla morskich projektów wiatrowych – podwyżka z 450 zł/MWh do 470 zł/MWh – gdyż żaden z realizowanych w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej projektów nie spełnia przesłanek umożliwiających uczestnictwo w przyszłorocznych aukcjach.
Tak jak i w tym roku, okres obowiązku zakupu energii oraz okres prawa od pokrycia ujemnego salda dla wytwórców którzy wygrają aukcję wynosi 15 lat – maksymalny okres wsparcia przewidziany przez ustawę OZE.
Jak wskazuje projekt rozporządzenia w sprawie ilości i wartości energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła energii zlokalizowanych poza terytorium RP, rząd nadal nie przewiduje udziału w akcjach przez instalacje położone poza naszym krajem.
Rozporządzenie w zakresie cen referencyjnej oraz okresów wsparcia ma wejść w życie dzień po jego ogłoszeniu.