Zarząd spółki przyjął nową strategię do 2025 roku, w której stawia na ustabilizowanie sytuacji finansowej, racjonalizację planu inwestycyjnego i wdrożenie nowych modeli biznesowych. Strategia potwierdza to, o czym mówi się coraz częściej: kluczowym aktywem polskiej energetyki są jej klienci.
Katowicki Tauron jako pierwsza grupa energetyczna przedstawia nowy plan działania do 2025 roku (wkrótce poznamy też plany PGE i Enei). I jako pierwszy sygnalizuje: trzeba przygotować się na energetykę jutra.
Pisanie strategii spółki skarbu państwa jest zadaniem karkołomnym, bo właściciel – czyli państwo – nie ma póki co żadnej strategii energetycznej. Są tylko doraźne działania, takie jak ratowanie górnictwa i zatrzymanie ekspansji energetyki wiatrowej oraz deklaracje poszczególnych przedstawicieli rządu, z których jednak można wysnuć zupełnie przeciwstawne wnioski. Przedstawiony projekt wprowadzenia rynku mocy też niewiele wyjaśnia, bo nie wiadomo na jakiego rzędu wsparcie elektrownie mogą liczyć. Spółki jednak muszą jakąś strategię pokazać mniejszościowym akcjonariuszom, bo kursy akcji nie nastrajają optymistycznie.
Najpierw jednak głównym wyzwaniem jest ustabilizowanie sytuacji finansowej. Przyjęty wcześniej bardzo szeroki (20,2 mld zł) i nierzadko problematyczny (np. blok gazowo-parowy w Stalowej Woli) plan inwestycyjny plan do 2020 r. poskutkował silnym wzrostem zadłużenia Taurona. Na to nałożył się m.in. spadek cen energii, który sprawił, że utrzymanie zadłużenia na poziomie trzyipółkrotności EBITDA (wynik operacyjny plus amortyzacja) jest poważnym wyzwaniem.
Tauron w strategii przyznaje: nie ma możliwości wykreślenia z planu inwestycyjnego zainicjowanych już projektów, jak np. budowa bloku w elektrowni Jaworzno, czy inne zakontraktowane lub wynikające z przepisów zobowiązania, jak przyłączanie nowych odbiorców do sieci dystrybucyjnej. Grupa do 2020 r. musi zainwestować 18 mld zł, głównie na poziomie wytwarzania i sieci. 75% tego planu wynika z podjętych wcześniej deklaracji. Zarząd Taurona podkreśla też stanowczo: obecna sytuacja i podjęte już inwestycje wykluczają do 2020 r. podjęcie nowych istotnych zobowiązań To wyraźnie pokazuje, jakie może być nastawienie spółki do ewentualnego przejmowania śląskich kopalń.
Plan wydatków Taurona jest tak napięty, że niepodjęcie oszczędności mogłoby zagrozić płynności finansowej spółki już w przyszłym roku. Dlatego kierowany przez Remigiusza Nowakowskiego zarząd do trwającego już programu poprawy efektywności dokłada jeszcze optymalizację planu efektywności inwestycyjnej (np. wstrzymuje przygotowania do budowy nowego bloku w Łagiszy) i szereg innych inicjatyw na wszystkich etapach łańcucha wartości. Grupa będzie mi.in. restrukturyzować zatrudnienie, oszczędzać na zakupach, utrzymaniu majątku i administracji oraz pozbywać się zbędnych nieruchomości. Dzięki takim działaniom do 1,3 mld zł w latach 2016-2018 płynących z planu poprawy efektywności Tauron dołoży kolejne 3,4 mld oszczędności w okresie 2017-2020.
Dzięki tym działaniom wskaźnik długu netto do EBITDA ma od 2018 r. zacząć spadać. W tym czasie Tauron odciąży bilans np. znajdując partnera do budowy bloku węglowego w Jaworznie. Przygotowany zostanie również plan awaryjny, w ramach którego na sprzedaż mogłyby trafić aktywa spółki z działalności podstawowej.
Co po stronie przychodowej? Tutaj szczegółów znamy dużo mniej. EBITDA grupy w 2020 r. ma przekroczyć 4 mld zł wobec 3,5 mld zł w 2015 r. Tauron deklaruje, że siła grupy kapitałowej będzie opierać się na trzech filarach:
- Rozwój oparty o długofalowe relacje z klientami
- Stabilna baza aktywów regulowanych (dystrybucja)
- Efektywne aktywa konwencjonalne
Skupiając się na tych trzech priorytetach Tauron wdraża nowy model biznesowy. Jednocześnie przedstawia nowe modele współpracy z coraz bardziej świadomymi klientami. Oferta dla odbiorców indywidualnych ma łączyć zarówno energię elektryczną, jak i gaz i inne usługi. Pomoże w tym unowocześnienie kanałów dystrybucji i innowacyjna oferta. Dzięki takim działaniom grupa chciałaby do 2025 r. osiągać co najmniej 25% przychodów/marży w segmencie sprzedaży z tzw. nowych biznesów.
Na poziomie segmentu dystrybucji o sukcesie przesądzi głównie polityka regulacyjna URE. Tauron nie ukrywa również, że bardzo liczy na wprowadzenie rynku mocy, który ustabilizowałby przychody tego segmentu. Podsumowując – grupa ma plan ucieczki od obecnych problemów, ale kluczowa dla przyszłości grupy będzie polityka państwa.
W ramach tych ograniczeń Tauron deklaruje wydawanie 0,4% skonsolidowanych przychodów rocznie na badania i rozwój. Chce dzięki nim rozwijać tzw. nową energetykę: e-mobility, rozproszone wytwarzanie ciepła i energii, energetykę prosumenckę, rozwiązania Smart Home, Smart City oraz usługi okołoenergetyczne.
Strategia ta doskonale odzwierciedla dylematy polskich spółek energetycznych. Z jednej strony chciałyby naśladować trendy panujące w Europie Zach. ( nacisk na energetykę prosumencką i usługi dodatkowe, elektromotoryzacja), z drugiej strony ich głównym aktywem są elektrownie węglowe, które trzeba jakoś wpasować w to co się dzieje na rynku. W polskich warunkach droga zachodnich koncernów, które sprzedają aktywa węglowe, nie wchodzi w grę.
Koncerny zachodnie – francuski Engie (dawniej GDF Suez)i niemieckie E.ON i Innogy (dawniej RWE) zdecydowały się na wydzielenie swoich elektrowni konwencjonalnych. Magnesem dla akcjonariuszy mają być spółki skupiające sektor OZE i nowe technologie. Ale jak powiedział nam Jarosław Broda, wiceprezes Taurona ds. strategii, trudno powtarzać taką strategię w Polsce. Głównie dlatego, że w krajach, w których funkcjonują te spółki, generalnie istnieje stabilna polityka wspierania OZE, i to się raczej nie zmieni. U nas sytuacja jest niestabilna, więc wydzielenie ze spółek ich „nowoczesnych” aktywów raczej nie przyciągnie inwestorów.
Jeśli czegoś nam w strategii zabrakło, to pokazania docelowej struktury miksu energetycznego spółki w 2025 r. Ale tak, jak napisaliśmy na wstępie, jest ona pochodną planów właściciela, czyli de facto polityki energetycznej państwa po 2020 r. a ta jest na razie nieznana.
Prezentację zarządu ze strategię na lata 2016-2025 można znaleźć tutaj.
Jak zbudować nową gospodarkę opartą o usługi energetyczne – zastanawiają się Leszek Jesień i Michał Kurtyka, autorzy książki „New electricity and new cars”. The future of the European energy doctrine”.
Polska powinna stawiać na źródła energii inne niż węgiel i ropa naftowa. Najwięcej zyskiwać mają źródła odnawialne i atom. To jednak na razie nie faktyczne plany naszego kraju, a wyniki sondażu przeprowadzonego przez portal WysokieNapiecie.pl. Respondenci zdają sobie również sprawę, że zmiany będą następować wolniej od oczekiwań.
Albo rząd zmusi górnicze związki do zgody na zamykanie kopalń, albo związkowcy wysadzą cały plan w powietrze. Rząd ma na razie niezłą taktykę, tylko gdzieś zgubił strategię
